خواب‌ آلودگی و خطر ابتلا به سندرم‌ های شناختی مغزی

بر اساس پژوهش‌های جدید، مشکلات خواب و خواب‌آلودگی بیش از حد روزانه می‌توانند نشانه‌ای از خطر بروز “سندرم خطر شناختی حرکتی” باشند. این سندرم، که به عنوان یک وضعیت پیش از زوال عقل شناخته می‌شود، می‌تواند منجر به کاهش سرعت راه رفتن و مشکلات حافظه شود. افرادی که خواب‌آلودگی شدید دارند و انگیزه کمی برای انجام فعالیت‌های روزانه احساس می‌کنند، تا سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به این سندرم هستند، نسبت به افرادی که مشکلات خواب ندارند.

پژوهشگران چه می‌گویند؟

دکتر ویکتور لروی از کالج پزشکی آلبرت انیشتین در نیویورک بیان می‌کند: “برای درک بهتر رابطه میان مشکلات خواب و زوال شناختی، نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد. همچنین، بررسی مکانیسم‌های ارتباط‌دهنده این اختلالات خواب با سندرم خطر شناختی حرکتی و زوال شناختی ضروری است.”

در این مطالعه، ۴۴۵ سالمند با میانگین سنی ۷۶ سال و بدون سابقه زوال عقل انتخاب شدند. این افراد به پرسشنامه‌هایی درباره عادات خواب و حافظه پاسخ دادند و سرعت راه رفتن آن‌ها چندین بار روی تردمیل سنجیده شد.

نتایج تحقیق

در آغاز مطالعه، ۴۲ نفر از شرکت‌کنندگان دارای سندرم خطر شناختی حرکتی بودند و در پیگیری‌های سه‌ساله، ۳۶ نفر دیگر نیز به این سندرم مبتلا شدند. بررسی‌ها نشان داد که حدود ۳۶ درصد از سالمندانی که خواب‌آلودگی شدید و کاهش انگیزه داشتند، در معرض این سندرم قرار گرفتند، درحالی‌که این میزان در افرادی که مشکلات خواب نداشتند حدود ۷ درصد بود.

پژوهشگران تأکید می‌کنند که این مطالعه به‌طور قطع رابطه علی میان مشکلات خواب و سندرم خطر شناختی حرکتی را ثابت نمی‌کند، اما نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که خواب مناسب و کافی می‌تواند نقش مهمی در حفاظت از سلامت مغز در سنین بالا داشته باشد.

نیاز به غربالگری مشکلات خواب

دکتر لروی می‌گوید: “یافته‌های ما اهمیت غربالگری و شناسایی مشکلات خواب را برجسته می‌کند. این امکان وجود دارد که افراد با شناسایی و مدیریت این مشکلات، از بروز زوال شناختی در آینده پیشگیری کنند.”

این تحقیق به ضرورت بهبود کیفیت خواب در سنین بالا اشاره دارد و نشان می‌دهد که خواب مناسب و کافی می‌تواند به حفظ سلامت مغزی کمک کند.