خرداد 13, 1404
0
0
پیشرفت‌های علمی در عرصه‌ی درمان سرطان همیشه خبرهای امیدوارکننده‌ای برای مبتلایان به این بیماری به همراه دارد. یکی از جدیدترین این پیشرفت‌ها، ظهور داروهای نوآورانه است که می‌تواند به‌طور چشم‌گیری در کاهش خطر مرگ و پیشرفت بیماری در مبتلایان به سرطان سینه مؤثر باشد. در این راستا، داروی آزمایشی «کامیزسترانت» شرکت آسترازنکا توانسته است تا 56 درصد از خطر پیشرفت یا مرگ در بیماران مبتلا به سرطان سینه را کاهش دهد. این دستاوردها همچنین با استفاده از تکنولوژی‌های جدید مانند بیوپسی مایع که تشخیص زودهنگام مقاومت دارویی را ممکن می‌سازد، تقویت شده است.
یکی از جدیدترین تحقیقات بالینی نشان می‌دهد که داروی آزمایشی «کامیزسترانت» تولید شرکت آسترازنکا می‌تواند تا 56 درصد خطر پیشرفت سرطان سینه یا مرگ را کاهش دهد. این یافته‌ها اهمیت زیادی دارند چرا که سرطان سینه یکی از شایع‌ترین انواع سرطان در جهان است و درمان‌های استاندارد معمولاً برای همه‌ی بیماران مؤثر نیستند.
این داروی خوراکی به‌ویژه در بیمارانی که نسبت به درمان‌های رایج مقاوم شده‌اند، نتایج امیدوارکننده‌ای به همراه داشته است. استفاده از تکنولوژی‌های نوین مانند «بیوپسی مایع» در این تحقیقات باعث افزایش دقت در تشخیص زودهنگام تغییرات مولکولی در سرطان سینه و پیشگیری از پیشرفت بیماری شده است.
«کامیزسترانت» با هدف مسدود کردن سیگنال‌های گیرنده هورمونی استروژن در بدن عمل می‌کند. این دارو در بیمارانی که قبلاً با داروهای استاندارد درمان شده‌اند و هنوز به درمان مقاومت نشان می‌دهند، به کار می‌رود. آزمایش‌های خون پیشرفته در این فرآیند به محققان این امکان را می‌دهد که مقاومت دارویی را پیش از آنکه رشد تومور در اسکن‌های تصویری معمولی قابل مشاهده باشد، شناسایی کنند.
دکتر الئونورا تپلینسکی، متخصص سرطان سینه، در این زمینه اظهار کرده است که این رویکرد جدید به پزشکان کمک می‌کند تا پیش از مشاهده پیشرفت بیماری در اسکن‌ها، اقدامات درمانی را زودتر انجام دهند و این می‌تواند سرنوشت بیماران را تغییر دهد.
در مطالعه‌ای گسترده که بر روی ۳۲۵۶ بیمار مبتلا به سرطان سینه انجام شد، داروی کامیزسترانت به‌طور مؤثری در کاهش خطر پیشرفت بیماری عمل کرده است. این بیماران از نوع سرطان سینه با گیرنده هورمون مثبت و HER2 منفی بودند، که شایع‌ترین نوع این بیماری را تشکیل می‌دهد. بیماران مورد مطالعه که پیش‌تر حداقل شش ماه تحت درمان با داروهای استاندارد قرار گرفته بودند، پس از تجویز کامیزسترانت نتایج مثبتی از خود نشان دادند.
در این تحقیق، بیمارانی که به‌طور تصادفی داروی کامیزسترانت را همراه با مهارکننده CDK4/6 دریافت کردند، مدت زمان بیشتری بدون پیشرفت بیماری زندگی کردند. به‌طور متوسط، این مدت 16 ماه بود، در حالی‌که بیماران گروه کنترل که درمان استاندارد خود را دریافت می‌کردند، تنها 9.2 ماه بدون پیشرفت بیماری زندگی کردند.
یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های این تحقیق، استفاده از «بیوپسی مایع» است که به محققان اجازه می‌دهد مقاومت دارویی را پیش از آنکه تومور در اسکن‌های تصویری آشکار شود، شناسایی کنند. این آزمایش خون پیشرفته امکان تشخیص سریع‌تری را فراهم می‌آورد و در نتیجه، تغییرات درمانی به موقع صورت می‌گیرد.
این تکنولوژی به‌ویژه در بیماران مبتلا به سرطان سینه HER2 منفی با گیرنده هورمون مثبت که در معرض خطر مقاومت دارویی هستند، کاربرد دارد. بیوپسی مایع به پزشکان کمک می‌کند که پیش از بروز عوارض جدی، تغییرات مورد نیاز را در روند درمان اعمال کنند.
علاوه بر داروی کامیزسترانت برای سرطان سینه، پژوهش‌های دیگری نیز در زمینه‌ی درمان سرطان‌های معده و مری با داروی ایمونوتراپی «ایمفینزی» (Imfinzi) آسترازنکا انجام شده است. این دارو، که در ترکیب با شیمی‌درمانی FLOT مورد استفاده قرار می‌گیرد، نتایج امیدوارکننده‌ای در پیشگیری از بازگشت بیماری و پیشرفت آن در مراحل اولیه این سرطان‌ها داشته است.
در مطالعه‌ای که بر روی 950 بیمار مبتلا به سرطان‌های معده و مری انجام شد، گروه دریافت‌کننده ایمفینزی به‌طور متوسط شاهد کاهش 29 درصدی خطر بازگشت بیماری و پیشرفت یا مرگ بودند.
پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که داروهای جدید آسترازنکا در درمان سرطان‌های مختلف می‌توانند تأثیرات چشم‌گیری داشته باشند. داروی کامیزسترانت به‌ویژه در کاهش خطر پیشرفت بیماری در بیماران مقاوم به درمان‌های رایج، امیدهای جدیدی ایجاد کرده است. همچنین، استفاده از تکنولوژی‌های نوین مانند بیوپسی مایع در شناسایی زودهنگام مقاومت دارویی، به پزشکان این امکان را می‌دهد که اقدامات درمانی مؤثرتری انجام دهند.
هم‌زمان، ایمونوتراپی در درمان سرطان‌های معده و مری نیز نتایج مثبتی را به همراه داشته و می‌تواند به‌طور چشم‌گیری پیشرفت بیماری را کاهش دهد. به‌طور کلی، این دستاوردها در عرصه‌ی درمان سرطان، امیدهای جدیدی برای بهبود کیفیت زندگی بیماران و کاهش خطر مرگ به‌وجود می‌آورد.
اولین دیدگاه را شما بنویسید