اردیبهشت 18, 1404
0
0
کم‌خونی یکی از رایج‌ترین اختلالات تغذیه‌ای در دوران کودکی است که می‌تواند بر رشد جسمی، ذهنی و عملکرد کلی کودک تأثیرگذار باشد. این مشکل در بسیاری از موارد به‌سادگی با اصلاح رژیم غذایی و مصرف مکمل‌ها درمان می‌شود، اما در برخی شرایط، کم‌خونی می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های پنهان و خطرناک‌تر باشد. در این مقاله به بررسی علل مختلف کم‌خونی در کودکان، اهمیت تشخیص دقیق و راهکارهای درمانی آن می‌پردازیم.
پیش از هرگونه درمان، شناسایی دلیل اصلی کم‌خونی در کودک ضروری است. گاهی اوقات کم‌خونی به دلایل تغذیه‌ای و فیزیولوژیک رخ می‌دهد، اما در برخی موارد نیز نشانه‌ای از بیماری‌های پنهان مانند مشکلات گوارشی یا نارسایی مغز استخوان است. تشخیص اشتباه یا دیرهنگام می‌تواند به پیشرفت بیماری و بروز عوارض جدی منجر شود.
در ماه‌های ابتدایی تولد، بدن شیرخوار دچار تغییراتی در سطح هموگلوبین می‌شود که ممکن است منجر به کم‌خونی خفیف شود. این نوع از کم‌خونی بیشتر به‌دلیل سرعت رشد بالای نوزاد، مصرف ذخایر آهن از دوران جنینی و تغذیه انحصاری با شیر مادر رخ می‌دهد.
استفاده از مکمل آهن از سن چهار ماهگی به بعد یکی از مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه در برابر کم‌خونی است. کودکانی که قطره آهن دریافت نمی‌کنند، در معرض خطر بالای کم‌خونی و پیامدهای شناختی و رشدی آن قرار دارند.
برخی از بیماری‌های دستگاه گوارش، به‌ویژه آن‌هایی که منجر به خونریزی یا اختلال در جذب مواد مغذی می‌شوند، می‌توانند باعث کم‌خونی شوند. یکی از نمونه‌های رایج آن بیماری همولیتیک است که طی آن گلبول‌های قرمز درون عروق تخریب می‌شوند.
نقص در دریافت برخی ویتامین‌ها و مواد معدنی همچون آهن، اسید فولیک، ویتامین B12 و روی می‌تواند به‌صورت مستقیم در ایجاد کم‌خونی نقش داشته باشد. این مسئله به‌ویژه در کودکانی که رژیم غذایی ناکامل دارند یا از تنوع غذایی محروم‌اند، شایع است.
در بسیاری از موارد، کم‌خونی بدون علائم مشخصی بروز می‌کند و تنها در آزمایش‌های روتین یا هنگام بروز عوارضی مانند خستگی مفرط یا رنگ‌پریدگی شناسایی می‌شود. این نوع کم‌خونی ممکن است تا مدت‌ها ناشناخته باقی بماند و آسیب‌های جدی به رشد جسمی و ذهنی کودک وارد کند.
در برخی کودکان، علت کم‌خونی مربوط به مشکلات ساختاری در گلبول‌های قرمز است. طحال به‌عنوان فیلتر طبیعی بدن ممکن است این سلول‌ها را زودتر از موعد از جریان خون خارج کند. این وضعیت بیشتر در بیماری‌هایی با منشأ ژنتیکی یا خودایمنی دیده می‌شود.
کم‌خونی در کودکان موضوعی پیچیده و چندعاملی است که تشخیص صحیح و به‌موقع آن می‌تواند از بروز عوارض جدی جلوگیری کند. والدین باید نسبت به علائم ظاهری و پنهان این بیماری آگاه باشند و با انجام معاینات دوره‌ای، مکمل‌دهی مناسب و تغذیه‌ی صحیح، نقش مهمی در پیشگیری از آن ایفا کنند. در مواردی که کم‌خونی ناشی از بیماری‌های زمینه‌ای باشد، همکاری با پزشک متخصص برای پیگیری‌های درمانی امری ضروری است.
اولین دیدگاه را شما بنویسید