ورزش‌ های هوازی و تأثیر آنها بر کاهش خطر سرطان

ورزش‌های هوازی به عنوان یکی از مهم‌ترین فعالیت‌های بدنی در بهبود سلامتی شناخته می‌شوند. تحقیقات اخیر نشان می‌دهند که این نوع ورزش‌ها می‌توانند نقش بسزایی در کاهش خطر ابتلا به سرطان و جلوگیری از عود آن داشته باشند. یکی از نتایج مهم این پژوهش‌ها این است که ورزش‌های هوازی می‌توانند به گرسنگی دادن به سلول‌های سرطانی کمک کنند، به این معنا که از تأمین انرژی برای رشد این سلول‌ها جلوگیری می‌کنند. این امر به ویژه در مبارزه با سرطان‌هایی که احتمال متاستاز (پخش شدن به دیگر اندام‌ها) دارند، مؤثر است.

ورزش‌ های هوازی و کاهش خطر ابتلا به سرطان

پژوهش‌ها و مطالعات علمی نشان داده‌اند که ورزش‌های هوازی می‌توانند تأثیر زیادی در کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان‌ها داشته باشند. در یک مطالعه منتشر شده در نشریه علمی Cancer Research، تأثیر این ورزش‌ها بر متابولیسم بدن و تأمین سوخت برای سلول‌های سرطانی مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس نتایج این تحقیق، ورزش‌های هوازی به کاهش خطر ابتلا به سرطان و عود آن کمک می‌کنند چرا که از تأمین منابع انرژی برای سلول‌های سرطانی جلوگیری می‌کنند.

چگونه ورزش‌ های هوازی باعث گرسنگی دادن به سلول‌ های سرطانی میشوند؟

ورزش‌های هوازی باعث افزایش مصرف گلوکز ذخیره‌شده در بدن می‌شوند. این قند یکی از منابع اصلی انرژی برای سلول‌های بدن است و به‌ویژه برای سلول‌های سرطانی از اهمیت بالایی برخوردار است. هنگامی که میزان گلوکز در بدن کاهش می‌یابد و در دسترس سلول‌های سرطانی قرار نمی‌گیرد، این سلول‌ها به دلیل کمبود سوخت قادر به رشد و تکثیر نخواهند بود. در واقع، گرسنگی سلول‌های سرطانی می‌تواند منجر به توقف رشد و حتی مرگ آن‌ها شود.

در این راستا، دویدن به عنوان یکی از مؤثرترین ورزش‌های هوازی شناخته می‌شود که می‌تواند تا ۷۲ درصد خطر ابتلا به سرطان‌های متاستاتیک را کاهش دهد. همچنین ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری و قایقرانی نیز می‌توانند در این زمینه مؤثر باشند.

نتایج مطالعات روی موش‌ ها: ورزش و تأثیر آن بر سلول‌ های سرطانی

در مرحله بعدی تحقیقات، وضعیت موش‌هایی که پس از تزریق سلول‌های سرطانی ملانوما (نوعی سرطان پوست) ورزش‌های هوازی انجام می‌دادند، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که موش‌هایی که به طور منظم ورزش می‌کردند، نسبت به موش‌های کم‌تحرک تومورهای سرطانی کمتری داشتند. این نتایج حاکی از آن است که ورزش‌های هوازی می‌توانند سوخت‌وساز گلوکز در بدن را تغییر دهند و این تغییرات موجب رقابت بافت‌های سالم برای مصرف گلوکز شده و در نهایت منجر به گرسنگی سلول‌های سرطانی می‌شود.

دکتر جیمز هیکس، یکی از پژوهشگران این مطالعه، بیان می‌کند که این تحقیقات نشان می‌دهند که ورزش‌های هوازی می‌توانند مسیرهای سوخت‌وسازی بدن را بازنویسی کرده و بدن را به گونه‌ای تنظیم کنند که سلول‌های سالم برای مصرف گلوکز بیشتر از سلول‌های سرطانی رقابت کنند.

ورزش‌ های دیگر و تأثیر آنها در پیشگیری از سرطان

اگرچه دویدن به عنوان مؤثرترین ورزش هوازی برای جلوگیری از سرطان شناخته شده است، اما سایر ورزش‌های هوازی نیز می‌توانند تأثیرات مثبتی داشته باشند. برای هر فرد با توجه به سن، توان بدنی و شرایط جسمی، انواع مختلفی از ورزش‌های هوازی می‌توانند مناسب باشند. برای مثال، پیاده‌روی سریع به عنوان یک ورزش سبک می‌تواند خطر ابتلا به انواع مختلفی از سرطان‌ها از جمله سرطان مثانه، سینه، روده بزرگ، آندومتر (دیواره رحم)، مری، کلیه‌ها و معده را به میزان ۱۰ تا ۲۰ درصد کاهش دهد.

از سوی دیگر، ورزش‌های سنگین و با سرعت بالا برای افرادی که بدن ضعیفی دارند یا مبتلا به سرطان هستند، ممکن است مناسب نباشند. در این موارد، ورزش‌های ملایم‌تری که ضربان قلب را به میزان ۵۰ تا ۷۰ درصد افزایش دهند، می‌توانند مؤثر باشند.

تأثیر ورزش‌ های هوازی بر سلامت روان بیماران مبتلا به سرطان

یکی از مزایای غیرقابل انکار ورزش‌های هوازی، تأثیر آن‌ها بر سلامت روان است. برای افرادی که مبتلا به سرطان هستند، ورزش می‌تواند تأثیر بسزایی در بهبود وضعیت روانی آن‌ها داشته باشد. جوی پولئو، مدیر آموزش مرکز سلامت بدن متناسب و از بهبودیافتگان سرطان، معتقد است که ورزش می‌تواند یکی از بهترین ابزارها برای بازیابی سلامت جسمی و روانی باشد.

به گفته وی، ورزش‌های هوازی از قبیل پیاده‌روی، شنا، دوچرخه‌سواری، ترامپولین و حرکات موزون در هوای آزاد می‌توانند به بهبود وضعیت روحی و روانی افراد مبتلا به سرطان کمک کنند و احساس قدرت و کنترل بیشتری در آنها ایجاد نمایند.

نتیجه‌ گیری

ورزش‌های هوازی نقش مهمی در پیشگیری از سرطان و جلوگیری از عود آن دارند. این ورزش‌ها نه تنها به کاهش خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان کمک می‌کنند، بلکه با کاهش دسترسی سلول‌های سرطانی به منابع انرژی، از رشد آن‌ها جلوگیری می‌نمایند. به علاوه، ورزش می‌تواند تأثیرات مثبت زیادی بر سلامت روانی بیماران مبتلا به سرطان داشته باشد و به آن‌ها کمک کند تا با روحیه‌ای بهتر به مقابله با بیماری خود بپردازند. بنابراین، گنجاندن ورزش‌های هوازی در برنامه روزانه، به ویژه برای کسانی که در معرض خطر سرطان هستند، می‌تواند یک گام مؤثر در حفظ سلامت و بهبود کیفیت زندگی باشد.