دیابت نوع ۲ یک بیماری مزمن است که نه تنها بر سطح قند خون تأثیر میگذارد بلکه میتواند اثرات جدی بر سلامت مغز و عملکرد شناختی داشته باشد. تحقیقات اخیر با استفاده از فناوریهای پیشرفته تصویربرداری نشان دادهاند که کنترل نامناسب قند خون در بیماران دیابتی باعث بروز تغییرات ساختاری در مغز، به ویژه در ناحیه هیپوکمپ، میشود. این ناحیه مغز که مسئول حافظه و یادگیری است، از آسیبهای جدی رنج میبرد که میتواند به مشکلات حافظه و کاهش تواناییهای شناختی منجر شود.
مطالعات علمی اخیر نشان دادهاند که کنترل ضعیف قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ میتواند به تدریج باعث کاهش حجم مغز شود. این کاهش حجم مغزی به ویژه در مناطقی که مرتبط با حافظه، تفکر و تصمیمگیری هستند، مشهود است. یکی از این مناطق مهم “هیپوکمپ” است که به فرآیندهای یادگیری و حافظه کوتاهمدت کمک میکند. تغییرات در این ناحیه میتواند باعث مشکلاتی مانند اختلالات حافظه، کاهش سرعت پردازش اطلاعات و مشکلات در انجام کارهای روزمره شود.
تحقیقات منتشر شده در مجلات علمی معتبر نشان میدهند که دیابت میتواند خطر ابتلا به اختلالات عصبی مانند زوال عقل را نیز افزایش دهد. مطالعات نشان دادهاند که بیماران دیابتی احتمال بیشتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر و دیگر انواع زوال عقل دارند. این مشکل میتواند ناشی از التهابهای مزمن و افزایش سطح قند خون باشد که به بافتهای مغزی آسیب وارد میکند.
طبق آمار رسمی وزارت بهداشت ایران، بیش از ۷.۵ میلیون نفر در کشور به دیابت مبتلا هستند و این رقم همچنان در حال افزایش است. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت از وضعیت بیماری خود بیخبر هستند و تنها زمانی متوجه آن میشوند که علائم اولیه آن نمایان میشود. این موضوع نشاندهنده اهمیت غربالگری و تشخیص زودهنگام دیابت است تا بتوان از عوارض بلندمدت آن، از جمله تأثیرات بر مغز، پیشگیری کرد.
برای کاهش خطر ابتلا به مشکلات مغزی و شناختی ناشی از دیابت، کنترل دقیق قند خون ضروری است. برای این کار، افراد مبتلا به دیابت باید:
دیابت نه تنها بر سطح قند خون تأثیر میگذارد بلکه میتواند به طور جدی سلامت مغز را تحت تأثیر قرار دهد. با انجام تغییرات در سبک زندگی و کنترل بهتر قند خون، میتوان از خطرات عصبی ناشی از دیابت جلوگیری کرد و کیفیت زندگی بیماران دیابتی را بهبود بخشید.
اولین دیدگاه را شما بنویسید