کلاژن مهمترین پروتئین ساختاری بدن است که به پوست، استخوانها، تاندونها و غضروف استحکام میبخشد. با افزایش سن، تولید طبیعی کلاژن کاهش مییابد و علائمی مانند چین و چروک پوست، کاهش انعطاف مفاصل و خشکی پوست ظاهر میشود. خوشبختانه میتوان با انتخاب مواد غذایی مناسب، کلاژنسازی بدن را تقویت و اثرات کاهش آن را کاهش داد. در ادامه، خوراکیها و روشهای طبیعی برای افزایش کلاژن معرفی شدهاند.
بدن انسان قادر است کلاژن را به صورت طبیعی تولید کند، اما با بالا رفتن سن یا سبک زندگی ناسالم، این روند کند میشود. کلاژن نه تنها باعث سلامت پوست و مو میشود، بلکه در حفظ سلامت مفاصل، استخوانها و رگهای خونی نیز نقش دارد. ترکیب رژیم غذایی غنی از پروتئین، ویتامینها و مواد معدنی میتواند فرایند تولید کلاژن را بهینه کرده و اثرات پیری و آسیبهای سلولی را کاهش دهد.
پروتئینهای حیوانی کمچرب مانند گوشت گاو، مرغ، بوقلمون و ماهی منابع طبیعی کلاژن هستند، زیرا حاوی اسیدهای آمینهای مانند پرولین و گلیسین هستند که در ساختار کلاژن نقش دارند. متخصصان تغذیه توصیه میکنند از گوشتهای کمچرب استفاده کنید تا علاوه بر تأمین کلاژن، مصرف چربیهای اشباع کاهش یابد.
ساردینهای کنسروی با پوست و استخوان، ماهی سالمون با پوست، گوشت چرخکرده کمچرب و سینه مرغ گزینههای مناسب برای افزایش کلاژن به شمار میروند. میتوان آنها را به سالاد، سوپ یا وعده اصلی اضافه کرد.
حبوبات از جمله نخود، لوبیا سیاه و عدس، سرشار از لیزین، پرولین و گلیسین هستند که سه اسید آمینه کلیدی در ساخت کلاژن محسوب میشوند. علاوه بر این، حبوبات حاوی مس و روی هستند که برای فعالسازی آنزیمهای مرتبط با تولید کلاژن ضروریاند.
مصرف حبوبات در سالاد، سوپ، خوراک یا به صورت میانوعده توصیه میشود. همچنین انواع برگرهای گیاهی مبتنی بر لوبیا میتوانند منبع خوبی برای تأمین اسیدهای آمینه و مواد معدنی مورد نیاز کلاژنسازی باشند.
فلفل دلمهای قرمز به دلیل دارا بودن ویتامین ث بسیار بالا، یکی از بهترین منابع طبیعی برای افزایش کلاژن است. ویتامین ث در فعالسازی آنزیمهای تولیدکننده کلاژن نقش حیاتی دارد و به تثبیت رشتههای کلاژنی کمک میکند.
این ماده غذایی را میتوان به سالاد، املت، فلفل شکمپر یا به عنوان میانوعده همراه حمص مصرف کرد. نسبت به سایر رنگهای فلفل دلمهای، نوع قرمز آن بیشترین میزان ویتامین ث را دارد.
لبنیات مانند شیر، ماست و پنیر کاتیج حاوی اسیدهای آمینه پرولین و گلیسین هستند که در ساختار سهگانه کلاژن نقش دارند. همچنین پروتئینی به نام تیجیافبتا در لبنیات وجود دارد که فرایند کلاژنسازی را تحریک میکند.
برای بهرهمندی از این فواید، میتوان پنیر کاتیج را با توت یا میوههای تازه مصرف کرد، حلیم جو دوسر همراه شیر آماده نمود یا پنکیکهای صبحانه را با پنیر کاتیج ترکیب کرد.
مرکبات مانند پرتقال، گریپفروت و لیمو منبع غنی ویتامین ث هستند که هم از کلاژن موجود در بدن محافظت میکنند و هم فرایند ساخت کلاژن را تقویت میکنند. مصرف روزانه یک پرتقال یا نوشیدن آب لیموی تازه میتواند اثر قابل توجهی در سلامت پوست و بافتهای همبند داشته باشد.
بادام هندی منبع عالی مس و روی است. مس آنزیمهای مسئول تشکیل رشتههای کلاژن را فعال میکند و روی به فعالسازی اسیدهای آمینه سازنده کلاژن کمک میکند. این آجیل را میتوان به سالاد اضافه کرد، یا کره بادام هندی را همراه سیب یا کباب مرغ مصرف نمود.
کیوی حاوی مقادیر بالای ویتامین ث و آنتیاکسیدان است که هر دو در تولید کلاژن و حفظ سلامت پوست مؤثرند. کیوی را میتوان در سالاد، ماست یا نوشیدنیهای سالم استفاده کرد تا روند کلاژنسازی طبیعی بدن تقویت شود.
آبگوشت استخوان که از جوشاندن استخوان و بافتهای پیوندی تهیه میشود، منبع طبیعی کلاژن و ژلاتین است. اسیدهای آمینه آزاد شده در این فرآیند توسط بدن برای ساخت کلاژن جدید استفاده میشوند.
میتوان از آبگوشت استخوان به جای آب در پخت غلات و برنج استفاده کرد، آن را به سوپ اضافه نمود یا به صورت نوشیدنی گرم مصرف کرد.
انواع توتها مانند توتفرنگی، بلوبری و شاهتوت سرشار از ویتامین ث و آنتیاکسیدان هستند و به حفظ کلاژن موجود در بدن و افزایش تولید آن کمک میکنند. مصرف توتها در حلیم جو دوسر، سالاد یا به صورت نرمنوش اثرات قابل توجهی در سلامت پوست و بافت همبند دارد.
کلاژن برای سلامت پوست، مو، مفاصل و استخوانها ضروری است و کاهش طبیعی آن با افزایش سن اجتنابناپذیر است. با این حال، میتوان با مصرف پروتئینهای کمچرب، حبوبات، مرکبات، لبنیات، بادام هندی، کیوی، آبگوشت استخوان و توتها، تولید کلاژن طبیعی بدن را تقویت کرد. ترکیب این مواد غذایی با سبک زندگی سالم و ورزش منظم، بهترین راهکار برای حفظ جوانی پوست، انعطاف مفاصل و سلامت عمومی بدن محسوب میشود.
اولین دیدگاه را شما بنویسید