با نزدیک شدن فصل سرما، توجه به شیوع بیماری‌های تنفسی مانند آنفلوآنزا اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. ویروس آنفلوآنزای فصلی عمدتاً شامل دو تیپ A و B است که هرکدام ویژگی‌ها و ساب‌تیپ‌های خاص خود را دارند. شناخت علائم، نحوه شیوع و روش‌های پیشگیری و درمان، به ویژه برای گروه‌های پرخطر، می‌تواند از ابتلا به بیماری و انتقال آن جلوگیری کند و از بروز عوارض جدی پیشگیری نماید.
تفاوت ها و شباهت های علائم آنفلوآنزای A و B
علائم آنفلوآنزا، چه در تیپ A و چه در تیپ B، معمولاً مشابه هستند و از تغییرات جزئی در شدت یا مدت زمان بیماری برخوردارند.
- علائم شایع: تب ناگهانی، سردرد، درد عضلانی، سرفه خشک، گلودرد، ضعف و خستگی عمومی و آبریزش بینی از رایج‌ترین علائم هر دو تیپ محسوب می‌شوند.
- شدت بیماری: مطالعات نشان داده است که تفاوت محسوسی در شدت علائم میان تیپ A و B وجود ندارد، اگرچه برخی ساب‌تیپ‌های تیپ A مانند H۳N۲ ممکن است در افراد مسن یا دارای بیماری‌های زمینه‌ای شدیدتر باشد.
- شیوع: در شش ماهه نخست سال جاری، حدود ۸۵ درصد موارد آنفلوآنزا از نوع تیپ A با غالب بودن ساب‌تیپ H۳N۲ و تعداد معدودی H۱N۱ بوده و تیپ B حدود ۱۵ درصد موارد را تشکیل می‌دهد.
روش های پیشگیری از آنفلوآنزا و سایر بیماری های تنفسی
رعایت نکات بهداشتی و تقویت سیستم ایمنی، موثرترین راهکارها برای پیشگیری از ابتلا به آنفلوآنزا و سایر ویروس‌های تنفسی هستند.
- بهداشت فردی: شستشوی مکرر دست‌ها با آب و صابون، استفاده از دستمال هنگام عطسه یا سرفه و جلوگیری از تماس دست با چشم، بینی و دهان.
- استفاده از ماسک: به‌ویژه در محیط‌های شلوغ مانند مترو، اتوبوس و مکان‌های سربسته که احتمال انتشار ویروس بالاست.
- فاصله اجتماعی: هنگام مشاهده علائم در خود یا دیگران، فاصله مناسب را رعایت کرده تا انتقال ویروس کاهش یابد.
- تغذیه و سبک زندگی سالم: مصرف مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها، ورزش منظم و خواب کافی به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند.
- واکسیناسیون: تزریق واکسن آنفلوآنزا برای گروه‌های پرخطر، شامل سالمندان، بیماران مبتلا به بیماری‌های مزمن، کودکان و کارکنان بهداشتی، اهمیت ویژه‌ای دارد.
درمان و مراقبت های پزشکی
درمان آنفلوآنزای فصلی عمدتاً علامتی است و با توجه به شرایط بیمار تنظیم می‌شود.
- داروهای علامتی: استفاده از داروهای ضد تب و درد، داروهای ضد سرفه و مراقبت در منزل برای کاهش علائم.
- داروهای ضد ویروسی: در سه تا چهار روز نخست ابتلا، به‌ویژه برای گروه‌های پرخطر، داروی اوسلتامیویر به صورت کپسول یا شربت تجویز می‌شود که با دستور پزشک و در داروخانه‌ها و مراکز بهداشت قابل دسترسی است.
- استراحت و هیدراتاسیون: استراحت کافی و مصرف مایعات به بهبود سریع‌تر علائم کمک می‌کند.
- مراقبت‌های ویژه برای کودکان و سالمندان: توجه به تغذیه، پایش دمای بدن و علائم عفونت ثانویه اهمیت دارد.
توصیه های مهم برای والدین و مراقبان
والدین و مراقبان نقش کلیدی در پیشگیری و مدیریت ابتلا به آنفلوآنزا دارند:
- از فرستادن کودکان به مدرسه در صورت مشاهده علائم بیماری خودداری کنید تا از انتقال ویروس جلوگیری شود.
- توضیح به کودک درباره ضرورت فاصله گرفتن از دیگران و رعایت بهداشت فردی، به ایجاد رفتارهای پیشگیرانه کمک می‌کند.
- نظارت بر خواب و تغذیه مناسب، ورزش سبک و تقویت سیستم ایمنی از عوامل مهم کاهش شدت بیماری است.
- در صورت مشاهده علائم شدید یا طولانی شدن بیماری، مراجعه به پزشک ضروری است تا از بروز عوارض پیشگیری شود.
- جمع بندی
ویروس‌های آنفلوآنزای تیپ A و B از نظر علائم تفاوت محسوسی ندارند و هر دو می‌توانند باعث بیماری با شدت مشابه شوند. پیشگیری با رعایت بهداشت فردی، واکسیناسیون، فاصله اجتماعی و تقویت سیستم ایمنی، همراه با درمان علامتی و داروهای ضد ویروسی در صورت لزوم، راهکارهای اصلی مدیریت این بیماری هستند. آگاهی عمومی و توجه به نکات بهداشتی به ویژه در فصل سرد، می‌تواند شیوع آنفلوآنزا و عوارض آن را به حداقل برساند.
اولین دیدگاه را شما بنویسید