مهر 7, 1404
0
0
مطالعات اخیر نشان می‌دهند که کیفیت و تداوم روابط اجتماعی در طول زندگی نه تنها بر سلامت روان بلکه بر سلامت فیزیولوژیکی و فرایند پیری بیولوژیکی نیز تأثیر قابل توجهی دارد. پژوهشگران می‌گویند تعاملات اجتماعی پایدار، حمایت عاطفی و مشارکت در فعالیت‌های گروهی می‌تواند التهاب مزمن بدن را کاهش دهد و سن سلولی را نسبت به سن تقویمی به تأخیر بیندازد. این یافته‌ها درک ما از تأثیرات اجتماعی بر سلامت طولانی‌مدت و طول عمر انسان را به شکل چشمگیری گسترش می‌دهد.
مطالعه دانشگاه کرنل آمریکا با بررسی بیش از ۲۱۰۰ بزرگسال نشان داد که افرادی که شبکه‌های اجتماعی گسترده‌تر و مستحکم‌تری داشتند، سطح التهاب مزمن پایین‌تر و ساعت‌های اپی‌ژنتیکشان جوان‌تر بود. ساعت‌های اپی‌ژنتیک ابزارهای پیشرفته‌ای هستند که تغییرات شیمیایی DNA را بررسی می‌کنند و سن بیولوژیکی بدن را تخمین می‌زنند. نتیجه این تحقیق نشان داد افرادی که از روابط اجتماعی قوی برخوردار بودند، در سطح سلولی کندتر پیر می‌شدند و این اثر تنها به سن روانی محدود نمی‌شد.
پژوهش حاضر فراتر از تحلیل مجرد وضعیت تأهل یا یک نوع ارتباط اجتماعی خاص است و مفهوم جدیدی با عنوان «مزیت اجتماعی تجمعی» را معرفی می‌کند. این مفهوم به شبکه گسترده و عمق تعاملات فرد در طول زندگی اشاره دارد و شامل چهار حوزه اصلی است:
آنتونی اونگ، سرپرست این مطالعه، توضیح می‌دهد که اثرگذاری این منابع اجتماعی تجمعی است و نه صرفاً لحظه‌ای. به عبارتی، آنچه اهمیت دارد، کیفیت و تداوم ارتباطات در طول دهه‌ها است و نه فقط وجود یک دوست یا شریک اجتماعی در حال حاضر.
محققان برای سنجش دقیق سرعت پیری از ساعت‌های اپی‌ژنتیک پیشرفته‌ای مانند GrimAge و DunedinPACE استفاده کردند. این ساعت‌ها با بررسی تغییرات شیمیایی DNA، سن بیولوژیکی بدن را تخمین می‌زنند و یکی از بهترین ابزارها برای پیش‌بینی خطر بیماری و طول عمر محسوب می‌شوند. نتایج نشان داد افرادی که شبکه‌های اجتماعی وسیع‌تر و پایدارتر داشتند، در هر دو ساعت اپی‌ژنتیک پروفایل سلولی جوان‌تری داشتند. این داده‌ها نشان می‌دهد که روابط اجتماعی می‌توانند فرایند پیری را در سطح سلولی کاهش دهند و سلامت فیزیولوژیکی را حفظ کنند.
این مطالعه تأکید می‌کند که روابط اجتماعی تنها برای سلامت روان مفید نیستند، بلکه نقش تعیین‌کننده‌ای در سلامت فیزیکی و کاهش التهاب بدن ایفا می‌کنند. همچنین، ایجاد یک دوستی جدید به‌تنهایی تأثیر فوری روی سن بیولوژیکی ندارد؛ بلکه عمق، کیفیت و تداوم ارتباطات اجتماعی در طول زندگی است که مزایای واقعی را ایجاد می‌کند. پروفسور اونگ این فرایند را به حساب بازنشستگی تشبیه می‌کند: هرچه زودتر و مستمرتر سرمایه‌گذاری کنید، بازدهی بیشتری در سطح سلولی و بیولوژیکی خواهید داشت.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که روابط اجتماعی قوی و پایدار می‌توانند به کاهش سرعت پیری بیولوژیکی کمک کنند و سلامت طولانی‌مدت را ارتقا دهند. این داده‌ها اهمیت تعاملات انسانی را فراتر از سطح روانی نشان می‌دهند و تأکید می‌کنند که ایجاد و حفظ شبکه‌های اجتماعی گسترده و حمایتگر، همانند سرمایه‌گذاری در سلامت سلولی، به معنای واقعی زندگی طولانی‌تر و سالم‌تر را تضمین می‌کند. پژوهشگران معتقدند که ارتقای فرهنگ تعاملات اجتماعی و سرمایه‌گذاری در روابط انسانی می‌تواند به‌عنوان یک ابزار علمی و عملی برای پیشگیری از بیماری‌های مزمن و افزایش کیفیت زندگی در دوران سالمندی مطرح شود.
اولین دیدگاه را شما بنویسید