مرداد 9, 1404
0
0
با افزایش سن، بسیاری از افراد با کاهش قدرت عضلانی، کاهش تحرک و افت کیفیت زندگی مواجه می‌شوند. در این میان، پیاده‌روی به عنوان یک فعالیت ساده، ارزان و در دسترس، همواره مورد توجه پزشکان و متخصصان سلامت بوده است. اما یافته‌های علمی جدید نشان می‌دهند که تنها انجام پیاده‌روی کافی نیست؛ بلکه سرعت انجام آن نقش مهم‌تری در حفظ و ارتقاء سلامت دارد. در ادامه با جزئیات پژوهشی جدید آشنا می‌شوید که نشان می‌دهد چگونه فقط کمی افزایش سرعت در پیاده‌روی می‌تواند تأثیرات شگرفی بر عملکرد فیزیکی سالمندان داشته باشد.
برخلاف تصور رایج، صرفاً افزایش تعداد قدم‌ها تضمینی برای بهبود عملکرد بدن نیست. آنچه در سال‌های اخیر توجه پژوهشگران را به خود جلب کرده، تأثیر سرعت پیاده‌روی بر سلامت عمومی بدن به‌ویژه در دوران سالمندی است.
در مطالعه‌ای که توسط دانشمندان دانشگاه شیکاگو انجام شد، ۱۰۲ سالمند بین ۷۵ تا ۸۵ سال شرکت داشتند. این افراد به دو گروه تقسیم شدند: یک گروه با سرعت معمولی پیاده‌روی کردند و گروه دیگر تشویق شدند با سرعتی بیشتر و خارج از منطقه راحتی خود حرکت کنند. نتایج نشان داد گروهی که سرعت پیاده‌روی خود را افزایش دادند، در زمینه‌های مختلفی از جمله تعادل، استقامت عضلانی، و حتی وضعیت روانی پیشرفت قابل‌توجهی داشتند.
پژوهشگران دریافتند که تنها افزایش ۱۴ قدم بیشتر در هر دقیقه (افزایش از ۷۷ به ۹۱ قدم در دقیقه) می‌تواند منجر به بهبود معنادار در وضعیت جسمانی سالمندان شود.
این میزان افزایش به نظر ناچیز می‌رسد، اما نتایج آن شگفت‌انگیز بود: شرکت‌کنندگانی که سرعت پیاده‌روی خود را بیشتر کردند، توانستند مسافت بیشتری را بدون توقف طی کنند، سرعت عکس‌العمل بالاتری داشته باشند و با اعتمادبه‌نفس بیشتری حرکت کنند. این موضوع نشان می‌دهد که تمرکز بر کیفیت حرکت، گاهی از کمیت آن مؤثرتر است.
ضعف یا سستی بدنی یکی از مشکلات شایع در دوران سالمندی است. این وضعیت با علائمی مانند خستگی زودهنگام، کندی حرکات و ضعف عضلانی همراه است و می‌تواند خطر زمین‌خوردن، بستری شدن در بیمارستان یا حتی وابستگی کامل به اطرافیان را افزایش دهد.
افزایش سرعت پیاده‌روی، بدون نیاز به تجهیزات خاص یا فضاهای ویژه، می‌تواند به‌طور مستقیم این علائم را کاهش دهد. هنگامی که بدن درگیر یک فعالیت هوازی با شدت متوسط می‌شود، جریان خون افزایش می‌یابد، قلب تقویت می‌شود و سیستم عصبی نیز بهتر عمل می‌کند.
افزایش سرعت نباید به شکل ناگهانی یا افراطی باشد. در عوض، می‌توان از روش‌های ساده‌ای برای بالا بردن تدریجی شدت استفاده کرد تا بدن فرصت تطبیق داشته باشد.
چند راهکار پیشنهادی برای تمرین سرعت در پیاده‌روی:
تحقیقات متعددی نشان داده‌اند که پیاده‌روی تند نه تنها برای سلامت جسمی مفید است، بلکه تأثیرات مثبتی نیز بر سلامت روان دارد. افزایش ضربان قلب و ترشح اندورفین در بدن در حین ورزش می‌تواند به کاهش افسردگی، اضطراب و احساسات منفی کمک کند.
برای سالمندانی که ممکن است درگیر مشکلات روحی مانند تنهایی یا افسردگی باشند، پیاده‌روی سریع در فضای باز می‌تواند به عنوان یک راهکار ساده و اثربخش توصیه شود.
پژوهشگران این تصور اشتباه را رد می‌کنند که با افزایش سن باید لزوماً حرکت کند شود. کاهش سرعت در سالمندان اغلب ناشی از کم‌تحرکی، ضعف عضلانی یا بیماری‌های زمینه‌ای است، نه یک روند اجتناب‌ناپذیر مرتبط با پیری.
پیام واضح محققان این است: «ما باید به جای پذیرفتن کندی به عنوان بخشی از سالمندی، به افراد مسن کمک کنیم تا با تحرک و فعالیت، بدن خود را زنده و فعال نگه دارند.»
با توجه به نتایج پژوهش‌های جدید، می‌توان با اطمینان گفت که افزایش سرعت پیاده‌روی، حتی به میزان کم، می‌تواند تأثیرات عمیقی بر سلامت سالمندان داشته باشد. این تغییر ساده و در دسترس، راهی مؤثر برای مقابله با ضعف بدنی، افزایش اعتماد به نفس حرکتی و بهبود کیفیت زندگی است.
اگر سالمند هستید یا یکی از اعضای خانواده‌تان در دوران بازنشستگی قرار دارد، تشویق به پیاده‌روی سریع می‌تواند یکی از بهترین هدایای شما به سلامت او باشد. فراموش نکنید: برای سالم ماندن، کافی است کمی سریع‌تر قدم بردارید.
اولین دیدگاه را شما بنویسید