حذف ناهار و گرسنگی مفرط: مغز چگونه احساس گرسنگی را کنترل می‌ کند؟

آیا تا به حال احساس کرده‌اید با وجود خوردن صبحانه و شام، باز هم در طول روز دچار گرسنگی شدید می‌شوید؟ ممکن است این موضوع به حذف وعده ناهار مربوط باشد. پژوهش‌های جدید از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی نشان می‌دهند که مغز ما نقش بسیار مهمی در یادآوری وعده‌های غذایی و کنترل اشتها دارد. این تحقیقات نه‌تنها به درک بهتر رفتار تغذیه‌ای کمک می‌کنند، بلکه می‌توانند راهکارهای نوینی برای درمان چاقی و پرخوری ارائه دهند.

حافظه وعده‌ های غذایی؛ کلید کنترل گرسنگی

محققان دانشگاه کالیفرنیای جنوبی موفق شده‌اند نوع خاصی از سلول‌های مغزی را شناسایی کنند که مسئول ثبت و نگهداری خاطرات مربوط به وعده‌های غذایی هستند. این کشف می‌تواند توضیح دهد که چرا فراموش کردن یا حذف یک وعده غذایی باعث افزایش اشتهای ناگهانی می‌شود.

• پژوهشگران در این مطالعه دریافتند که مغز برای یادآوری وعده‌های غذایی، ردهای عصبی مشخصی ایجاد می‌کند.
• این ردها توسط نورون‌هایی در ناحیه هیپوکامپ مغز ثبت می‌شوند؛ بخشی که نقش اصلی در حافظه و یادگیری دارد.
• خاطرات وعده‌های غذایی شامل اطلاعاتی مثل مکان، زمان و نوع غذا هستند و به تنظیم رفتار تغذیه‌ای ما کمک می‌کنند.
• اگر این اطلاعات به‌درستی در مغز ثبت نشوند، فرد ممکن است گمان کند غذا نخورده و دچار گرسنگی کاذب شود.

حذف ناهار چگونه باعث پرخوری می‌ شود؟

نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که فراموش کردن وعده‌هایی مثل ناهار، می‌تواند مغز را در شرایط گرسنگی قرار دهد، حتی اگر بدن از نظر فیزیولوژیکی نیاز به غذا نداشته باشد. این پدیده به خاطر عملکرد ناقص حافظه غذایی اتفاق می‌افتد.

• موش‌های آزمایشگاهی که حافظه وعده غذایی‌شان مختل شده بود، نمی‌توانستند محل مصرف غذا را به‌خاطر بیاورند.
• این اختلال تنها در حافظه مربوط به غذا مشاهده شد؛ حافظه مربوط به دیگر وظایف فضایی آن‌ها سالم باقی ماند.
• وقتی ارتباط نورون‌های هیپوکامپ با بخش جانبی هیپوتالاموس مغز (مرکز کنترل اشتها) مسدود شد، پرخوری به‌طور چشم‌گیری افزایش یافت.
• بنابراین، عدم یادآوری صحیح وعده غذایی، می‌تواند حس گرسنگی را فعال کند، حتی اگر بدن نیازی به کالری بیشتر نداشته باشد.

میان‌ وعده‌ های بی‌ هدف

یکی دیگر از یافته‌های جالب این پژوهش، تاثیر منفی خوردن تنقلات بدون تمرکز بود. در واقع، اگر هنگام خوردن میان‌وعده، تمرکز شما بر فعالیت دیگری باشد، ممکن است مغز نتواند آن را به‌عنوان وعده غذایی ثبت کند.

• فعالیت‌هایی مثل تماشای تلویزیون، کار با تلفن همراه یا رانندگی هنگام خوردن، مانع شکل‌گیری حافظه غذایی کامل می‌شوند.
• به همین دلیل است که خیلی از افراد پس از خوردن یک وعده تنقلات، احساس سیری نمی‌کنند.
• این پدیده می‌تواند منجر به مصرف غذای بیشتر در وعده بعدی شود و در درازمدت زمینه‌ساز افزایش وزن گردد.
• توجه آگاهانه به فرآیند غذا خوردن می‌تواند به ثبت بهتر وعده‌های غذایی در حافظه کمک کند و از پرخوری جلوگیری نماید.

ارتباط بین حافظه غذا و درمان چاقی

این کشف علمی، دریچه‌ای نو به درمان‌های غیر دارویی برای چاقی و پرخوری باز می‌کند. اگر حافظه وعده‌های غذایی بتواند به‌درستی تقویت شود، می‌توان کنترل بیشتری بر احساس گرسنگی اعمال کرد.

• متخصصان معتقدند که راهکارهای درمانی آینده ممکن است شامل تمرین‌های تقویت حافظه غذایی باشد.
• همچنین استفاده از تکنولوژی برای ثبت تصویری وعده‌های غذایی می‌تواند به تقویت یادآوری کمک کند.
• این موضوع به‌ویژه برای افراد مبتلا به اختلالات حافظه مثل آلزایمر یا زوال عقل اهمیت دارد.
• چون این بیماران معمولا وعده‌های غذایی را فراموش می‌کنند و دچار پرخوری ناخواسته می‌شوند.

نتیجه‌ گیری؛ تغذیه آگاهانه را جدی بگیرید

در پایان باید گفت که حذف وعده‌هایی مثل ناهار، تنها یک تصمیم ساده تغذیه‌ای نیست، بلکه می‌تواند باعث اختلال در عملکرد حافظه مغز و احساس گرسنگی مفرط شود. مطالعات جدید نشان می‌دهند که مغز ما برای کنترل اشتها به یادآوری وعده‌های غذایی متکی است و فراموشی یا ثبت ناقص آن‌ها ممکن است منجر به پرخوری شود. بنابراین، برای داشتن تغذیه‌ای سالم، تنها نوع غذا مهم نیست، بلکه آگاهی از زمان و مکان غذا خوردن نیز اهمیت بالایی دارد.